Het is niet altijd gemakkelijk om te weten welke richting je in je leven moet kiezen. Dat weet Tatevic als geen ander. Van mondhygiënist naar ondernemer: een weg die niet veel mensen in haar vak zouden inslaan.
Toch vond zij uiteindelijk de moed om haar passie te volgen. Tatevic neemt ons mee in haar reis: wat haar aantrok in de mondzorg, wat haar motiveerde om te vertrekken en hoe ze haar eigen weg vond naar vrijheid.
Waarom koos je voor de mondzorg?
“Mijn eerste interesse in mondzorg komt eigenlijk door mijn zus,” vertelt Tatevic. “Zij werkte al in een tandartspraktijk en dacht dat het beroep van mondhygiënist goed bij me zou passen. Toen ben ik zelf een paar keer mee gaan kijken bij een tandarts en mondhygiënist en ik voelde inderdaad een klik. Zelfs op de middelbare school was ik al geïnteresseerd in tandheelkunde.
Voor scheikunde maakte ik een profielwerkstuk over tanderosie. Dat maakte mijn keuze heel duidelijk: mondzorg was voor mij.”
Wat vond je het mooiste aan je werk als mondhygiënist?
“Het mooiste vond ik het contact met patiënten. Het is meer dan alleen je werk doen;
je bouwt echt een band op met mensen. Je kent hun professionele geschiedenis, maar soms ook hun persoonlijke leven. Daarnaast is het inspirerend om in een team te werken met andere mondzorgprofessionals. Je leert veel van elkaar. Ik werkte in verschillende praktijken, waaronder een verwijspraktijk met restauratieve tandartsen, implantologen en endodontologen en een vrijgevestigde mondhygiënistenpraktijk, waar ik veel kennis en ervaring opdeed.”
“En dan zijn er nog de resultaten,” vervolgt ze. “Het gaat niet alleen om eenmalige behandelingen, maar om lange termijn zorg, waarbij je samen met de patiënt aan iets moois werkt. Patiënten die tevreden zijn en dat ook uitspreken, geeft ook echt voldoening. Dat is waar je het voor doet.”
Wat waren de minder leuke aspecten aan je werk als mondhygiënist?
Zoals veel mensen in de mondzorg, ervaarde Tatevic ook de keerzijde van het beroep.
“Ik heb nooit gehouden van praktijken die volgens een strakke 30-minuten agenda werken,” legt ze uit. “Ik vind persoonlijke zorg belangrijk en wil de tijd kunnen nemen voor elke patiënt. Gelukkig kon ik praktijken vinden waarin ik zelf de tijd per patiënt kon bepalen, wat voor mij echt een opluchting was.”
"Het werk werd op den duur wel wat repetitief"
Maar op een gegeven moment begon ze ook andere signalen te voelen. “Het werk werd op den duur wel wat repetitief,” zegt ze eerlijk. “Er kwamen momenten dat ik af begon te tellen hoeveel patiënten ik nog moest zien tot het einde van de dag. En ik wilde niet dat mijn zorg daaronder zou lijden. Daarom besloot ik drie dagen per week bij 2 leuke praktijken te gaan werken, zodat ik energiek en gemotiveerd kon blijven.”
Hoe beïnvloedde het werk je fysiek en mentaal?
“Toen ik nog vier tot vijf dagen per week werkte, kreeg ik al snel last van mijn nek en rug. Mijn vingers deden pijn en soms had ik zelfs last van mijn voeten,” vertelt Tatevic. “Het was een fysieke uitdaging, terwijl ik nog maar net was afgestudeerd. Daarnaast merkte ik dat de structuur van een 9-tot-5 baan niet goed bij mij paste. Het voelde alsof er te weinig variatie was in mijn dag en ik kwam thuis futloos en uitgeput. Na het werk wilde ik vaak alleen maar slapen.”
Wanneer begon je te beseffen dat je een andere richting wilde inslaan?
“Dat begon eigenlijk al tijdens mijn studie,” geeft Tatevic toe. “Ik vond mijn beroep als mondhygiënist nog steeds leuk, maar ik voelde al een verlangen naar meer uitdaging. Tijdens mijn studie had ik zelfs een eigen bedrijf gestart in e-commerce. Dat begon steeds beter te lopen en ik merkte dat ik daar veel meer uitdaging en groeimogelijkheden in vond. Het gaf me iets om naar uit te kijken buiten de mondzorg om.”
"Vrijheid was de grote motivator"
Wat gaf je de doorslag om te stoppen?
De belangrijkste reden om te stoppen was voor Tatevic niet eens de fysieke klachten of het repetitieve werk, maar het verlangen naar vrijheid.
“Vrijheid was de grote motivator,” vertelt ze. “En dan niet alleen vrijheid om mijn eigen uren in te delen, maar vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. Ik ben zelfs samen met mijn vriend drie maanden gaan reizen en werken in Thailand. Die ervaring gaf me zoveel energie dat ik wist: dit wil ik vaker doen. Dit is wat ik nodig heb in mijn leven.”
“Waarom dit verlangen naar vrijheid zo sterk is?” Tatevic denkt even na en vertelt dan openhartig: “Ik heb tien jaar in een asielzoekerscentrum gewoond, waar ik niet vrij was om te doen wat ik wilde. Dat heeft een grote invloed gehad op mijn motivatie om nu mijn eigen keuzes te maken en de wereld te ontdekken.”
Wat doe je nu en hoe geeft het je voldoening?
“In de e-commerce heb ik echt mijn plek gevonden,” zegt Tatevic trots. “Ik verkoop op platforms zoals Amazon en bol.com en heb mijn eigen webshop in zwangerschaps-sportkleding, genaamd Lussey. Het is geweldig om te zien dat mensen mijn producten kopen en tevreden zijn. Het proces van een merk opbouwen van het begin tot de verkoop is iets wat me echt gelukkig maakt.”
Ze vertelt ook hoe fijn het is om nu die fysieke pijn niet meer te voelen. “Ik bepaal zelf wanneer en hoe lang ik werk, en waar ik dat doe. Als ik wil sporten, kan dat. De vrijheid om mijn dag in te delen geeft me zoveel energie en dat had ik als mondhygiënist niet.”
"Neem de tijd om te ontdekken wat je echt wilt, je bent meer dan je beroep"
Wat zou je andere mondzorgprofessionals adviseren?
Aan collega’s die kampen met burn-out of bore-out heeft Tatevic een duidelijke boodschap: “Zoek een hobby of uitdaging die je energie geeft, of dat nu binnen of buiten de mondzorg is. Neem de tijd om te ontdekken wat je echt wilt. Je bent meer dan alleen je beroep. Focus even op jezelf en vraag je af: wat wil ik eigenlijk echt?”
Tatevic is van mening dat er in de tandheelkundige sector ruimte is voor verbetering. “De werkdruk is hoog. Als je je arbeidsvoorwaarden kunt aanpassen, doe dat dan. Neem pauzes die echt pauzes zijn, zonder administratieve rompslomp en zoek activiteiten buiten je werk die je energie geven.”
Wat brengt de toekomst?
Hoewel Tatevic nu gelukkig is in haar e-commerce bedrijf, sluit ze niet uit dat ze ooit weer in de mondzorg werkt. “Ik vind het afwisselen van e-commerce en mondzorg eigenlijk heel leuk,” lacht ze. “Als ik terug ben van mijn reizen, wil ik als waarnemend mondhygiënist gaan werken. Zo heb ik de flexibiliteit om op reis te gaan wanneer ik wil en kan ik nog steeds iets bijdragen aan de mondzorg.”
Het verhaal van Tatevic is een mooi voorbeeld van hoe je trouw kunt blijven aan je passies, maar ook nieuwe paden kunt verkennen.
Ze heeft laten zien dat je niet vast hoeft te zitten in één vakgebied en dat het mogelijk is om een leven te creëren waarin werkgeluk, persoonlijke voldoening en vrijheid hand in hand kunnen gaan.
Comments